introduction
El Italiano Lingua Romana est, maxime in Italia et in quibusdam finitimis regionibus locuta. Lingua ex Latino orta, notabile gradum similitudinis habet cum aliis linguis Romance, ut hispanice, gallice et lusitanice. Studio essential verbs italice, necnon eius coniugationes, perutile esse possunt ad fundamentales linguae structuras efficaciter et intellegendas communicare. In hoc articulo verba fundamentalia italice explorabimus, speciali attentione eorum coniugationum et usuum.
Table of Contents |
Iusto verbs in Italica
Italice, verba dividuntur in tres principales coetus secundum eorum infinitivum terminationem; -sunt, -ere e -Ibo. Haec divisio eo pertinet quod unusquisque coetus suas regulas coniugationis habet. Quaedam verba regularia eorumque coniugationes in his tribus coetibus considerabimus.
Primum, verba quaeramus finem in -sunt. Exemplum typicum est verbum «loqui» (loqui). Coniugatio praesentis indicativi talis est;
- loquor (loquor)
- Tu parli (loqui)
- Lui/Lei loquitur (ipse / loquitur)
- Noi parliamo (dicimus)
- Voi parlate (tu / loqueris)
- Psittacus loquentes (se loqui)
Regular verbs with the ending -ere and -ire
Deinde inspiciamus verba regularia quae in fine -ere, Quid "scribo" (Scribe). Coniugatio praesentis indicativi talis est;
- scribo (scribo)
- Tu scrivi (tu scribis)
- Lui/Lei scrive (he/scribit)
- Noi scriviamo (scribimus)
- Voi scrivete (te / scribis)
- Psittacus scrivono (scribunt)
Denique verba quae finem in analysi -Ibo Quid "dormire» (somnus). Praesens conjugatio indicativi praesentatur hoc modo:
- Io dormire (dormire) [somno-o]
- Tu dormies [dorm-i]
- Lui/Lei dorme (dorm-e]
- Noi dormiamo [dórm-i-amo]
- Voi dormite [dorm-i-te]
- Psittacus Dormono (dorm- o-no] ;
Auxilia verbs: essere et avere
Italiae auxiliares duas principales verbs: essere (esse, esse) and * avere (habere habere). Verba haec necessaria sunt ad formas compositas et passivas in lingua aedificandi.
Coniugatio praesentis indicativi of essere es:
- Io sono (sum/sum)
- Tu sei (es / sunt)
- Lui/Lei e (he/est/is)
- Noi siamo (sumus/ sumus/ sumus)
- Voi septem (tu / es / sunt)
- Psittacus sono (sunt)
Aliunde vero praesens coniugatio indicativi of . avere es:
- Io ho (habeo)
- habes
- Lui / Lei ha (he / habet)
- Noi abbiamo (habemus / habemus)
- Voi avete (vos/ habetis)
- Psittacus hanno.
Modal verbs: dovere, potere, volere
Verba modalia in Italica sunt similes verbis modalibus Anglice et aliis linguis Romance. Haec verba, musti (debere), imperium (Potestas et Volabo ad exprimendam obligationem, possibilitatem et desiderium adhibentur respective.
Exemplum, praesentis indicativi coniugationis exhibemus imperium:
- possum (possum)
- Potes (potes)
- Lui/Lei può (ipse / potest)
- Noi possiamo (nos / possumus)
- Voi potete (vos/potes)
- Psittacus possono (possunt)
Nunc progressivum in Italian
Praesens progressivum Italice in actionibus permanentibus exprimendis adhibetur et verbo utens aedificatur conspiciunt (esse) una cum gerundio verbi principalis. Verbum stare coniugatur ut sequitur:
- Io sto (sum)
- Tu es (es)
- Lui / Lei tempus vernum (he/est)
- Noi stiamo (sumus/ sumus)
- Voi status (es / es)
- Psittacus stanno (sunt)
Uti praesenti progressivo, verbum coniugari debet conspiciunt in praesenti indicativi et adde gerundium verbi principalis, quod addendo terminationes formatur -et (for verbs in -are); -endo (for verbs in -ere) or -endo (for verbs in -ire) ad radicem verbi. Exempli gratia:
Sto mangiando (comedo)
Stai scrivendo (Tu scribis)
Stanno dormendo (Illi dormiunt)
Dominatio coniugationis verborum essentialium Italicarum magni est momenti ad communicationem efficacem et solidam intelligentiam linguae. Hoc articulo, primos gradus tuos capere potes ad verba Italica coniugationum compescenda et casus discendi et communicationis auges.
