In diebus deorum Olympiorum, non omnes casus et itinera phantastica fuit. Fuerunt etiam reges mortales, qui mythologiam Graecam notaverunt, esse rex Oedipus unus eorum. Antequam ad thronum perveniret, puer a parentibus relictus est, quamvis per annos eos iterum vita reppererit.
Invito te legere de tragicam fabulam ubi rex effugere non fatum suumoracula malo ante nativitatem firmata. Oedipum iam notatum esse et, sicut ante praeviderant, supremum diem consumit misero atque alto dolore.
Table of Contents |
Qui erant parentes Oedipi?
Haec est fabula Oedipi, filioli principis, duorum mortalium; Layo et Jocasta. Hi viri suos videre volebant per futurum Delphi oraculum,ut semper antiquitus Graecis temporibus mos fuit.
Hoc oraculum nihil ei profuit huic nato. parentibus dixit se primogenitum suum interficere et matri nubere, quod Laius valde sollicitus erat. Cum natus esset filius, misit pater amicum suum ut periret, sed cor non habuit ut vitam finiret. Et ligavit pedes suos ad arborem in monte Citeron.
Mori debuerat; eum repperit bonus pastor nomine Forbas et eum adduxit ad dominum suum Polibonem, regem Corinthiorum. Ille vicissim dilectam accipit uxorem; regina Merope. Illa, dilecti viri miseratione delectata, secum morari decernit. Uterque adoptat puerum ut puerum et Oedipum vocantquod eis significatum est pedes turgidos. Cum itaque Corinthi princeps fit.
Quomodo Oedipus veritatem vitae suae invenit?
Oedipus in sua adolescentia in re militari optime exercitatus. Ceteri condiscipuli eorum invidebant ob id eis: "Adoptati estis, parentes vestri vos nunquam amaverunt". Duris verbis Oedipus laesus, reginam petit originis suae veritatem: “Dic mihi, mater, verum est quod non es mater mea? Qui sunt parentes mei?”. Cui regina Merope semper eam esse dixit, nec quisquam alius.
Tamen adhuc dubitabat, ad oraculum Delphicum ire statuit ut eius versionem audiat. Ibi in vita tristissimum audivit: Corinthiorum regum non erat filius, parentes reges Thebarum erant, qui eum propter acerbam fatum non amabant. Omen horrendum, dirum. itaque suadet ut Thebas numquam adeat. Sed Oedipus non obtemperavit, Phocidam statim perrexit; ex eo tempore infortunia nuntiata compleri coepta sunt.
Oedipus quomodo impleta sunt?
Oedipus eum turbavit ut fatum pavens impleret quod oraculum sibi mandasset. Non Corinthum, sed Thebas, ubi evenirent, omine suo carere cupiens. in itinere congressus est hominum numero, quod eum adgressuros esse exstinguerent, quorum alter Laius, pater eius, rex fuit. Sed Oedipus adhuc ignorabat et verum invenire longum tempus esset.
Postea magno monstro teterrimo, quem omnes viatores timebant, aggressus est. Dedicatus erat viatoribus, si aenigmatibus suis non responderent. Hoc erat Sphingisextraneae bestiae cum corpore canis, cauda serpentis, alis volucrum, manus foeminae, unguibus leonis, facie virginis, et vox virilis. Cum eam Oedipus in via occurreret, narravit ei problema, quod recte disposuerat. Ita dissoluta est et numquam iterum oppugnata est.
Exitium Sphingis omnes celebrat. Magnam partem iecerunt et celebrarunt, quod alium hominem non amplius oppugnaret. Item post haec omnia promissa Creontis nuper regis Laii ex fratre soceri. Iocasta sororis suae manu Sphingem deducere et regnum obtulit. sic ut adimpleretur secundum prophetiam oraculi primogenitus ut duceret matrem suam.
Extremum destinationem Oedipi
Sphingis invisa semel destruitur; Oedipus et Iocasta fratri suo oblatam nubent. Per vitam se liberos habebant et Thebis regnabant vere felices. Donec efficitur tellus tellus. Atrox pestis calamitatum eventus pacem ac felicitatem incolarum invasit, ad regem suum Oedipum ad solutionem quaerendam converti coegit.
Thebani omnium aetatum caput ad palatium lauro et ramis olivarum. Cum illis erat flamen Iouisqui pro suo populo ad Oedipum loquitur: "Thebae casu pavent nec caput ex eo lethali gurgite, in quo demergitur, tollere possunt". Rex Oedipus eos attente audit et deinde domum discedunt.
Interea venit Creon nuntium ex oraculo dei Apollinis datum. Is nuntius nihil ad regem hortatur, cum compertum sit Laium regem sine iustitia interfectum esse. Iussit deus punire eos qui cuiuscumque essent. Postquam iustitia facta est, Thebae redirent ad solitum.
Ad solutionem quaerens, rex iubet ut ingenia sapientes colligat: Corifeo, Corifeo, Tiresias, ille nuntius regis Polibo, pastor ille Laii, et uxor ejus Yocasta.. Utroque audiente, infelix Oedipus horrendam oraculi vaticinium, ad quod tantum fugerat, impletum est.
Quid funestissimum fuit? Oedipus Thebis cum liberis exulat. Iocasta mortem sibi conscivit videns omnia facta esse. Gens renascitur et communem vitam agunt. Sic Oedipi regis dies extremos concludunt, homo infaustus malo omine insignis, qui ante ortum suum semper usque ad vitae exitum persecutus est.
