Quantum numeri: Quid sunt, exercitationes et exempla

Secundum exemplar atomicum Niels Bohr, protona et neutrona atomi in nucleo sunt, cum electrons circum ipsum sunt. Etsi scire non possumus ubi electronica sit exacte, areae sunt ubi maxime probabile est inveniri orbitales atomorum. Et quomodo istas orbitales statuere possumus? Simplex, quantum ad numerum.

Table of Contents |

1 Quid sunt quanti numeri?
2 Quot sunt numeri derivati
3 Exercitia et exempla

Quid sunt quanti numeri?

Quot sunt numeri IIII. Tres ex illis nos informationes dant ubi electronica cuiusdam atomi est, id est, informationem nobis dant de orbitali. Contra, quantus quartus numerus non sit, ubi electronicus sit, sed quomodo. Adhuc non es clarissima de hoc? Pro eo!

Principal quantum numerus (n). Ultima energiae est planities ad magnitudinem orbitalis implendam et indicat ideoque distantiam inter nucleum et electronicum. Quare? Facillimum. Quo maior orbitalis, eo amplius electronicum ex nucleo atomi esse potest.
Azimuthal seu secundarium numerus (l). Figura orbitalis indica.
Magnetic quantus numerus (m). Orbitalis directio indicat.
nent quantus numerus (s). Dic quo modo electronica circumagatur.

Facilis, iure? Eamus cum re magna!

Quot sunt numeri derivati

Ad quantos numeros obtinendos, quos modo simplices sequi 2 gradus habes;

Configuratione electronico scribe.
Quantum numeros e electronico differentiali (ultimum qui orbitalem implet).

Configuratio electronica

Incipimus per gradus 1, scribe configurationem electronici. Quam? Duo modi facere, ad eam veniamus!

Moeller tabula

Haec ars ordinem impletionis orbitalium per tractus sequentes indicat:

Hoc schemate a principio Aufbau regitur, quod defendit orbitales ordinem energiae augere, id est, orbitalem, quae minimam vim habet, maturius impleturum esse.

Ut invenias quem orbitalis plus acrius habeat, operatio n^l perficitur. Si haec operatio duorum diversorum atomorum in totidem resultat, quorum numerus n est superior, acrius habebit. Id est, si paritas, una cum infimo numero n prior impletur. Videamus hoc exemplo:

4p: n + l -> 4 + 1 = 5

5s: n + l -> 5 + 0 = 5

Cum ligamen sit in regula n + l, prius implet 4p, quia numerus n inferior est.

Kernel Model

Ut figuram electronicam sequentem hoc exemplari consequaris, tabulam periodicam optime nosse debes. Si numerum atomicum et situm elementi in mensa habemus, fragmen massae est!

Methodus haec simplicior consideratur quia permittit non habere figuram electronicam perfectam scribere. Hoc modo scribere possumus nomen elementi nobilis gasi supra uncis, et deinde iter ab illo nobili gas ad elementum de quo agitur. Videamus exemplum:Ita trajectoriam ratione habita numeri periodi (row tabulae periodicae) et "zonae" scribemus et, semel electronica inscripta, quot numeros extrahemus.

Phosphor (P) scribetur ex nobili gas, id est, Neone;

P -> [Ne] 3s²3p³

Sane cum hac methodo cavendum est tibi, quoniam zonae d et f sunt speciales zonae. Dum iter facimus, in zona d non numerum periodi (row), sed numerum periodi minus unum ponemus. Idem accidit cum area F, non numerum periodi, sed numerum periodi minus duorum. Melius duobus exemplis intelliges;

Nb -> [Kr] 5s¹4d⁴

Etsi in periodo V, cum in zona d sumus, subtrahemus 5 .

Nd -> [Xe] 6s²4f¹⁴

Etsi in periodo 6, cum f in zona sumus, subtrahemus II.

Exceptiones in electronic configuratione

Configuratio electronica duos habet speciales aspectus quos, si nescis, ad magnos caput feeds ducere potest. At terrorem non spargunt! Dicemus tibi!

Zona F

Zona F in ima tabula periodica apparet, sed revera "immersa" in lacuna quam in albo videmus, id est inter prima et secunda elementa duorum ultimorum versuum D zonae.

Videsne? Quam ob rem interdum, cum scribere debebimus electronicam figuram elementi in zona F, exempli gratia, Nd, debebimus electronicum in zona D ponere gradui respondentis quoad elementum in zona D quod est. antequam zona F.

Ce -> [Xe] 6s²5d¹4f¹

Group 6 and Group 11

Group 6 et coetus 11 metallorum transitus habent 4 et 9 electrons in conchis suis proximis, respectively. Ergo, ut magis stabilis sit elementum, s orbitalis excitatur et electronicum amittit, quod ad proximum orbitalem transit, d. Hoc modo, orbitalis electronico relinquitur; et d cum 5, si sit elementum coetus 6, vel cum 10, si sit elementum coetus XI.

Ecce exemplum:

Ag -> [Kr] 5s²4d⁹

Videtur hoc esse configurationem electronici argenti (Ag). Sed amisso electronico ex orbitale, hoc placet;

Ag -> [Kr] 5s¹4d¹⁰

Sed exceptiones sunt ab hac regula, ut Tungsten (6 globus), quae supersunt cum 2 electrons in orbitali et 4 in orbitali.

Sed nolite solliciti esse Typicaliores (Cr, Cu, Ag et Au) hanc regulam sequuntur.

Ecquid habes? Bene. Hoc totum debes scire de configuratione electronica. Eamus pro quantos numeros!

Quam ut quantum numeri

Ut in quantos numeros consequamur, scire debemus quot electrons in unaquaque testa orbitalis quadrat, ratione habita 2 electrons in orbitali coaptantur.

accumsan s. Unam tantum orbitalem habet, ut 2 electrons tenere possit.

Layer p. Habet 3 orbitales, sic 6 electrons locus est.

accumsan d. Orbitales 5 habet, ut 10 electrons aptare possit.

accumsan f. Habet 7 orbitales, id est, 14 electrons habet.

Nunc ut intelligas in singulis orbitalis esse 2 electrons, scire debes Hund regulam. Haec regula dicit quod cum implent orbitales eiusdem subaequationis vel putaminis, puta p testam, electrons implent orbitalem in unam partem (positivam) et tunc in altera (negativam). Vis hoc exemplo videre?

Si 2p * habemus⁴hoc est, 2p orbitalis cum 4 electrons non implebunt sic;

Implebit sic:

Esne is questus? Magna videamus quomodo calculare numeros:

Quantum numerus n. Hic numerus cum numero ultimi figurae electronici gradus coincidit. Exempli gratia, si configurationis electronicorum terminatur in 4s²quantus principalis numerus erit IIII.
Quantum numerus l. Hic numerus in strato novissimo pendet qui repletus est.
S -> l = 0
Layer p -> l = 1
Layer d -> l = 2
accumsan f -> l = 3
quantus numerus m. Numerus m potest esse cuiusvis valoris inter -l ad + l, ita dependet a subaequatione in qua electronicus differentialis est, hoc est, sive sit s, p, d vel f. Quomodo hunc numerum calculare paulo magis implicatum est, videamus cum duobus delineatis:
Stratum s -> Ut vidimus, l valet 0, ita m non nisi 0 valet.
Ia p -> L valet 1, sic m potest esse -1, 0 vel 1 .

Stratum d -> est l est 2, sic m potest esse -2, -1, 0, 1 et 2.

F iacuit -> l valet 3, sic m potest esse -3, -2, -1, 0, 1, 2 et 3.

Iam scis quomodo orbitales impleantur, quantus numerus m habebit valorem foraminis ubi ultimum electronicum est extractum. Recordarisne hoc exemplum ab ante ?:

In hoc casu, m erit -1, cum in p testa (3 orbitales) si sint 4 electrons, ultima complens negativa primi orbitalis esset.

Quantum numerus s. Quantum numerus s nonnisi valet et -½. Si ultimum electronicum ductum est positivum, id est sagitta sursum est, s erit ½. Contra, si ultimum electronicum ad replendum orbitalem negativum est, id est, sagitta deorsum monstrante, erit s -½.

Exercitia et exempla

Imo iam scimus haec omnia multa esse, sed exemplis quibusdam melius intelleges. Hic imus!

exempli gratia 1

Selenium (Se) -> Numerus atomicus: 34

electronicam figuram scribimus. Configurationem electronici scribimus secundum schematis Moeller, ratione habita s, p, d et f orbitales 2, 6, 10 et 14 respective electronicos habere. Figuram scribimus addito numero electronicorum, qui exponens scriptum est.

1s²2s²2p⁶3s²3p⁶4s²3d¹⁰4p⁴

Cum orbitalis orbitalis 4p non implet, cum electrons usque ad 36, non ponimus 4p .⁶sed 4p⁴.

Quantis numeris eximitur. Ad hoc spectamus valorem vel electronicum differentiale, id est ultimum electronicum quod orbitalem implevit. In hoc casu videbimus 4p .⁴.
- Principalis numerus. Ultima industria gradu ad replendum erat 4 .

n = 4