Ductorem completum ad dominandum Germanum quem infra videbimus in unum praecipuum aspectum linguae: verborum et earum coniugationis intendunt. Discere ad verba conjugata in lingua Germanica essentiale est ut libere ac copiose hac lingua communicare possit. Quam ob rem ducem hunc tam incipientibus quam pro iis qui iam praecipuam habent cognitionem et in rem tradere volumus, destinatum praebemus.
Table of Contents |
1. regularibus et inordinatis verbs
Duo sunt genera vocabulorum germanice: regularis et irregularis. Intellectus differentiae utriusque clavis est ad intellegendum quomodo verba in hac lingua coniungantur.
Regularis verbs sunt quae sequuntur structuram et regulas specificas tempore coniugationis. Contra, irregular verbs Eae sunt quae singularem vel specialem coniugationem habent et non necessario sequuntur easdem regulas sicut verba regularia. Extra conatum accipit has specificas conjugationes memorare.
2. infinitivus et radix verbi
Priusquam in verbum coniugationis intenderemus, necesse est duas notiones in grammatica Germanica collocare: infinitivum et verbum derivari. Infinitivus verbi forma fundamentalis est, radix vero verbi est pars quae constantem coniugationem habet.
Ut radicem verbi cognoscamus, simpliciter terminationem "-en" ab infinitivo removere debemus. Verbi gratia, radix verbi "spielen" esset "spiel-".
3. Conjugatio regularis verbs in praesenti
Coniugatio verborum regularium in Germanico praesentis temporis valde simplex est. Tu tantum radicem verbi considerare et terminationes sequentes sub subiecto pendere adde:
- Ich(I) -e*
- du (te) -st *
- Er, sie, es (ille, illa, illud) -t
- Wir (we) -in
- Ihr (vos) -t*
- si, sie (te, ipsi) -in
4. Conjugatio verborum irregularium in praesenti
In verbis irregularibus, praecipua differentia cum regularibus est, quod radix verbi mutare potest eam conjugationem. Verbi gratia, in casu verbi "sehen" (videre), derivatur a "seh-" ad "sieh-" pro secunda et tertia pers.
- Ich sche (video)
- Du siehst (vides)
- Er sie, es sieht (ille, illa, videt);
5. compositis praeteritis
Praeteritum compositum est aliud verbum temporis, quod necesse est Germanice magisterium ad exprimendas actiones quae in praeterito tempore factae sunt. Ad verbum coniugatum in praeterito composito, uti verbo auxiliari "haben" vel "sein" in praesenti coniugato, sequitur participium praeteriti principalis verbi.
Numeri germanici:
- 1: eins (one) ;
- 2: zwei (duo);
- 3: drei (drey) ;
- 4: fri (fi: r)
- 5: funf.
- 6: secs.
- VII: septem
- 8: acht.
- 9: neun.
- 10: zehn (tsen)
hoc sequitur dux ad Germanorum verborum Firmam basim habere juvabit super coniugatione et usu verborum in hac lingua. Cum dedicatione, usu et patientia hanc fundamentalem partem Germaniae tenebis, ac expeditius et expeditius communicare poteris.
