De mythe van Orpheus

Een van de grote mythologische karakters van de oude Olympus was Orpheus, de liefhebber van muziek en poëzie. Hij verschilt van de andere goden door zijn delicatesse en liefde voor kunst, en niet voor minder, hij erfde van zijn ouders al dat talent dat hem onderscheidde, waardoor hij een wezen vol harmonie is, zoals blijkt uit zijn melodieën.

korte orpheus-mythe

Ik wil dat je met me meegaat op het fascinerende avontuur om deze unieke Griekse figuur te ontmoeten. Hier zie je wie zijn ouders waren, wat hij tijdens zijn leven deed en wat zijn meest heroïsche prestatie was om zijn grote liefde uit een donkere plaats te redden. Je durft?

Orpheus en zijn ouders

Wie zou kunnen zeggen dat er onder zoveel machtige en gewelddadige goden anderen zouden zijn die vol charme waren met hun zwakke eigenschappen. Dat was het geval met Orpheus, want zoon van Apollo, god van muziek en kunst, en van CalliopeAls muze van epische poëzie, welsprekendheid en rijm ontving ze dat talent voor het artistieke met onbetwistbare perfectie.

Zijn vader, Apollo, was een zeer complexe god. Hij verzamelde zoveel talenten die anderen niet hadden. Hij was verantwoordelijk voor schoonheid in alle artistieke vormen, hij viel ook op door de kunst van genezen, profeteren en schieten met de boog. Zijn moeder, van haar kant, was een majestueuze muze met een passie voor poëzie, ze droeg altijd een trompet en een episch gedicht in haar handen.

Daarom Orpheus werd geboren met een artistieke aard die zijn ouders waardig was. Hij had een zeer welsprekend muzikaal oor, zijn melodische noten omhulden zijn kijkers op een niveau van hypnose waar iedereen voor zou vallen als hij ernaar luisterde. Hij was dol op het zoeten van de omgeving met zijn artistieke vaardigheden.

Het leven van Orpheus

Orpheus leidde, net als andere mythologische personages, een ongewoon leven. Hij ging de wereld rond en boeide elk levend wezen met zijn melodieën en dankzij haar konden hij en zijn metgezellen uit moeilijke situaties komen.

Volgens de legende is dat ooit Hij ging met de Argonauten naar zeer verre landen, op zoek naar het Gulden Vlies. Het was een mysterieuze reis naar een eiland dat bekend staat als Antemoesa, vol bovennatuurlijke wezens in de zee. Het waren prachtige zeemeerminnen, wier melodieuze stemmen stervelingen boeiden om hen mee te slepen naar de bodem van de zee.

Tijdens het schip begonnen de vreemde wezens te zingen om de matrozen te omhullen. Orpheus in redding trok zijn lier en speelde muzieknoten zo kalm dat hij in staat was de te neutraliseren charme van de sirenesop hun beurt, zowel hen als de wilde beesten die het Vlies bewaakten, boeiden.

Andere gedenkwaardige gebeurtenissen in zijn leven waren de lange reizen naar verschillende landen om te leren en vervuld te worden met wijsheid. Tijdens je tours, leerde over geneeskunde, landbouw en zelfs schrijven. Het legde ook uit wat astrologie, sterrenbeelden en de beweging van de sterren waren.

Het belangrijkste kenmerk van dit personage was zijn ontwikkeling met muziek, er was niets dat hem kon weerstaan: rotsen, bomen, beekjes en allerlei levende wezens stonden versteld toen ze ernaar luisterden, ze konden niet onderbreken terwijl het klonk.

Mythe van Orpheus en Eurydice, een liefdesverhaal

Een van de mooiste liefdesverhalen was die van Orpheus en Eurydice, ongetwijfeld een voorbeeld van loyaliteit en waardering voor gevoelens. Ze was een heel eenvoudige nimf, van een uitzonderlijke schoonheid en een lieve glimlach. Er wordt gezegd dat ze uit Thracië kwam, daar ontmoette Orpheus haar die onmiddellijk verbluft was en besloot zich voor het leven bij haar te voegen, onder de zegen van Zeus.

Op een mooie dag gaat Eurydice wandelen in het bos op zoek naar het gezelschap van de andere nimfen, in haar kielzog brengt ze iets verschrikkelijks en onverwachts. Aristeo, een jager uit de buurt, was verliefd op haar geworden en wilde haar destijds ontvoeren. De wanhopige jonge vrouw vluchtte het kreupelhout in en het is daar dat een gevaarlijke slang haar een dodelijke beet gaf. Eurydice sterft snel.

De diepbedroefde Orpheus leed bitter onder het verlies van zijn grote liefde, totdat hij een beslissing nam die alleen kon worden genomen door iemand die diep verliefd was: naar Hades reizen om zijn geliefde vrouw te vinden en haar terug te brengen.

Orpheus en zijn reis naar Hades

De reis naar Hades was een zeer riskante beslissing, maar Orpheus stierf liever in de poging dan zijn leven te slijten met huilen om zijn eeuwige liefde. Hij bereikte de rivier de Styx waar hij was Charon in zijn boot met de doden om ze naar Hades te brengen. Terwijl hij daar was pakte hij zijn lier en begon vol pijn sonates te spelen. Ze drukten het verdriet uit dat hij in zijn hart voelde. De bewogen schipper brengt hem naar de overkant.

Orpheus stapt van het schip en ontmoet het woeste driekoppige beest dat de ingang van de hel bewaakt, maar ze laat hem passeren door zijn droevige melodie te horen. Hades zijn sluit een pact met de koningin van de hel, Persephone. Ze stemt ermee in dat hij Eurydice alleen mag meenemen als hij haar de hele reis niet aankijkt totdat hij de plaats verlaat en de zonnestralen ontvangt, anders zou hij daar voor altijd terugkeren.

Hij aanvaardt het voorstel en verlaat snel de onderwereld met zijn nimf achter zich, zonder de zekerheid dat zij het echt was. Ze gingen allebei terug zonder elkaar te kunnen zien. Al bij de uitgang slaagt Orpheus erin om de schaduwen van de hel te doorkruisen die het daglicht ontvangen, maar in zijn wanhoop om zijn liefde te zien, draait hij zich om om naar haar te kijken wanneer ze nog niet helemaal weg is. Het resultaat van die verschrikkelijke fout was om haar voor zijn ogen te zien verdwijnen zonder haar aan zijn zijde te kunnen houden.

De dood van Orpheus

Deze grote tragedie was om het gevoel te herhalen dat hij zijn vrouw had verloren, de Styx Lagoon werd het toneel waar ze afscheid namen van twee immense liefdes, deze keer voor altijd. Orpheus zonder verlangen om te leven, dwaalt ontroostbaar alleen vergezeld door zijn lier. Het enige wat hij wilde was sterven om zijn geliefde vrouw weer te zien.

Zijn wensen kwamen uit toen de Thracische Bacchanten hem wilden verleiden, maar hij gaf niet toe. Hoewel hij door het bos rende om bij hen weg te komen, slaagden ze erin hem in te halen en hem te doden. Orpheus was eindelijk in staat om terug te keren naar Hades om voor eeuwig herenigen met zijn Eurydice in een liefdesverhaal dat voor altijd zal leven. Dit laat zien hoe liefde elk obstakel kan overwinnen, en zolang het bestaat, zal zelfs de dood niet het einde zijn.

1 reactie op «De mythe van Orpheus»

Laat een reactie achter