Geirrod był olbrzymem z mitologii nordyckiej, jednym z najbardziej przerażających i potężnych. Był synem olbrzyma Ægira i jego żony Ran oraz bratem bogów Lokiego i Býleistra. Geirrod był znany ze swojej nadludzkiej siły, bezgranicznego okrucieństwa i pragnienia zemsty.
Geirrod mieszkał w ogromnej fortecy w górach w pobliżu królestwa bogów Asgardu. Tam własnoręcznie zbudował wielki pałac, aby pomieścić swoich wyznawców, którymi byli głównie inni giganci, tacy jak on sam. Geirrod był znany ze szczególnego okrucieństwa wobec tych, którzy odważyli się rzucić mu wyzwanie lub wkroczyć na jego terytorium bez pozwolenia.
Geirrod był również znany ze swojej zdolności kontrolowania czarnej magii. Mówi się, że potrafił przywoływać złe duchy, aby pomogły mu w jego niecnych planach, a nawet mógł zmieniać się w dzikie zwierzęta, by atakować wrogów z cienia. Ponadto Geirrod miał moc kontrolowania pogody; mógł spuszczać z nieba deszcz ognia lub wywoływać gwałtowne burze, kiedy tylko chciał. Zdolności te pozwoliły mu szybko stać się przerażającym przeciwnikiem nordyckich bogów i wszystkich tych, którzy próbowali zbliżyć się zbytnio do niego lub jego królestwa.
Chociaż Geirrod budził wielki strach wśród śmiertelników, a nawet wśród samych bogów, został również zapamiętany jako ktoś honorowy, który dotrzymał obietnic do końca; nawet w obliczu samego Odyna podczas ostatecznej bitwy z gigantami w Ragnarok, nie cofnął się ani nie poddał, dopóki nie został pokonany przez ojca wszystkich nordyckich bogów.