Legendę tę stworzył Cyceron, wielki filozof literacki w czasach rzymskich.
Historia przetacza się w królestwie Syrakuz, IV w. p.n.e.
Damokles był cenionym dworzaninem za panowania Dionizosa I tyrana.
Legenda głosi, że Damokles próbował uzyskać przychylność króla, pochlebiając mu raz za razem, chociaż w głębi duszy zazdrościł mu jego mocy i bogactwa.
Wielu potajemnie nienawidziło króla Dionizosa za jego reputację tyrana i okrutnego. Ale Damokles nie widział, jak trudno być na pozycji króla, widział tylko swoje pieniądze.
Więc pewnego dnia jej powiedział.
- Mój królu, jak bardzo musisz być szczęśliwy! Ma wszystko, za czym tęskni mężczyzna… władzę, pieniądze, kobiety.
Na co król, już zmęczony takim uwielbieniem, odpowiedział, że na jeden dzień mogą zmienić swoje pozycje. Damokles mógł wreszcie cieszyć się wszystkimi wielkimi luksusami króla, choćby przez kilka godzin. Damokles podskakiwał z radości i był bardzo szczęśliwy.
Następnego ranka przybył do pałacu tak szczęśliwy, że każdy ze służących skłonił się przed nim, był w stanie zjeść najbardziej soczyste jedzenie w królestwie i cieszył się pięknymi kobietami tańczącymi dla niego. To był jeden z najlepszych dni w jego życiu, ale coś nagle się zmieniło, gdy spojrzał w sufit. Nad jego głową wisiał wielki i ostry miecz, zawieszony na końskiej grzywie, która w każdej chwili mogła spaść i spowodować nieszczęście.
To właśnie w tym momencie Damokles mógł już dalej cieszyć się wszystkimi radościami bycia królem, przynajmniej przez jeden dzień w ten sam sposób. Dionizos zdał sobie sprawę, że widział wiszący miecz i powiedział: Damoklesie, dlaczego martwisz się o miecz? Ja też dzień po dniu narażam się na liczne niebezpieczeństwa, które mogą sprawić, że zniknę.
Damocles nie chciał kontynuować zmiany pozycji i powiedział Diniosio, że musi odejść.
Dokładnie w tym momencie Damokles mógł zobaczyć, że tak wielka władza i bogactwo miały tak wielką negatywną część, że w każdej chwili jego głowa mogła zostać odcięta mieczem. Dlatego nie chciał już nigdy więcej być na królewskim stanowisku.
moralnym:
- Nie osądzajmy innych, nie wiemy, gdzie są. Może z zewnątrz wydaje się, że są znacznie lepsi od nas, ale nie znamy wagi, jaką mogą unieść.
- Ani władza, ani bogactwa nie sprawią, że będziesz szczęśliwszy, a jeśli to zrobią, stanie się to za chwilę. Wszystko jest tymczasowe, nawet życie.
