สนธยาของพระเจ้า

Twilight of the Gods เป็นภาพยนตร์เยอรมันปี 1950 กำกับโดย FW Murnau ผู้กำกับชาวเยอรมัน สร้างจากนิยายชื่อเดียวกันที่เขียนโดย Thomas Mann และเป็นละครแนวจิตวิทยาที่สำรวจความขัดแย้งภายในระหว่างความปรารถนาของมนุษย์กับศีลธรรมที่สังคมยอมรับ ภาพยนตร์เรื่องนี้ติดตาม Hans (Mathias Wieman) ขุนนางหนุ่มที่ตกหลุมรัก Lola (Lilian Harvey) นักเต้นคาบาเร่ต์ และต่อสู้กับครอบครัวของเธอเพื่อที่จะแต่งงานกับเธอ เมื่อเรื่องราวดำเนินไป เราจะเห็นว่าตัวละครหลักต่อสู้กับปีศาจในตัวของพวกเขาเองอย่างไรในขณะที่พวกเขาพยายามหาทางในโลกสมัยใหม่ Twilight of the Gods ถือเป็นภาพยนตร์คลาสสิกของเยอรมันและได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาบทภาพยนตร์ดัดแปลงยอดเยี่ยมในปี 1951 ภาพยนตร์เรื่องนี้เต็มไปด้วยสัญลักษณ์ที่ลึกซึ้งและภาพภาพยนตร์ที่สวยงามซึ่งสะท้อนถึงความซับซ้อนของแก่นเรื่องหลัก: ความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ พระเจ้า

ข้อมูลอย่างย่อ

The Twilight of the Gods เป็นหนึ่งในเรื่องราวที่โด่งดังที่สุดในตำนานนอร์ส เรื่องราวนี้บอกเล่าถึงวันสิ้นโลกตามที่เหล่าทวยเทพและเหล่าฮีโร่ต่างรู้ และวิธีที่พวกเขาทั้งหมดเตรียมพร้อมสำหรับชะตากรรมที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่รอคอยพวกเขาอยู่

เรื่องราวเริ่มต้นด้วยคำทำนายของผู้ทำนายชื่อโวลุสปา ซึ่งทำนายว่าแร็คนาร็อกหรือจุดจบของโลกใกล้เข้ามาแล้ว คำทำนายนี้เป็นจริงเมื่อเหล่าทวยเทพได้รับข่าวว่าโลกิศัตรูที่น่ากลัวที่สุดของพวกเขาได้หลบหนีออกจากคุกของเขา โลกิพาลูกชายสุดมหึมาของเขามาด้วย: เฟนเรียร์ หมาป่ายักษ์ และ เยอร์มันกันดร์ มังกรทะเล สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ขู่ว่าจะทำลายล้างโลกทั้งใบหากไม่หยุดตามกาลเวลา

เหล่าทวยเทพจึงตัดสินใจพบกันที่แอสการ์ดเพื่อหารือถึงวิธีหยุดโลกิและลูก ๆ ที่น่ากลัวของเขาก่อนที่มันจะสายเกินไป ขณะที่พวกเขาหารือถึงกลยุทธ์ในการเอาชนะศัตรู Thor ก็ออกตามหาค้อน Mjolnir เพื่อช่วยเหลือพวกเขาในการต่อสู้กับกองกำลังชั่วร้าย น่าเสียดายที่ Thor ไม่สามารถตามหาเขาได้ทันเวลา และเหล่าทวยเทพถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับกองทัพชั่วร้ายโดยไม่มีเขา ในที่สุดหลังจากมหากาพย์การต่อสู้อันยาวนานระหว่างเทพเจ้าและกองกำลังชั่วร้าย โอดิน (บิดาแห่งเทพเจ้าทั้งมวล) สละชีวิตของเขาเพื่อช่วยโลกจากแร็กนาร็อก และด้วยเหตุนี้จึงรักษาการดำรงอยู่ของจักรวาลนอร์ดิก

แม้ว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวกับเหตุการณ์วันสิ้นโลกที่สิ้นสุดโลกตามที่เทพเจ้านอร์สรู้ มีบทเรียนดีๆ มากมายที่เราสามารถเรียนรู้ได้จากมัน: ความกล้าหาญเมื่อเผชิญกับอันตราย การเสียสละเพื่อคนที่รัก ความสำคัญของการยืนหยัดในการเผชิญกับความทุกข์ยาก และความจำเป็นที่ต้องยอมรับชะตากรรมของเราไม่ว่าจะเผชิญกับความยากลำบากเพียงใด

ตัวละครหลัก

Twilight of the Gods เป็นหนึ่งในตำนานหลักของตำนานนอร์ส เรื่องนี้เล่าถึงการล่มสลายของอาณาจักรแห่งทวยเทพและการสิ้นสุดของโลกที่รู้จัก เนื้อเรื่องดำเนินไปสามส่วน คือ ตอนต้น ตอนกลาง และตอนท้าย

ในภาคแรกจะเล่าถึงการที่เหล่าทวยเทพตัดสินใจสร้างโลกให้น่าอยู่ เหล่าทวยเทพเลือก Ymir เป็นผู้อยู่อาศัยคนแรกซึ่งเป็นยักษ์ที่สร้างขึ้นเองจากน้ำแข็งและหิมะ โลกที่พวกเขาสร้างขึ้นประกอบด้วย Niflheim อาณาจักรแห่งเงา Muspelheim อาณาจักรแห่งไฟ; Midgard อาณาจักรมนุษย์ แอสการ์ด บ้านของเหล่าทวยเทพ และโยทันไฮม์ บ้านของเหล่ายักษ์

ในส่วนที่สองมีการอธิบายว่าโอดินนำพี่น้องของเขา Vili และ Ve ไปเอาชนะ Ymir ยักษ์ได้อย่างไร และได้รับวัตถุดิบเพียงพอสำหรับสร้าง Midgard เมื่อพวกเขาเสร็จสิ้นภารกิจ Odin ได้สร้างห้องโถงใหญ่ที่เรียกว่า Valhalla ซึ่งพวกเขาได้รับนักรบเหล่านั้นที่เสียชีวิตในสนามรบอย่างสมเกียรติ นอกจากนี้เขายังสร้างแอสการ์ดเพื่อเป็นที่อยู่อาศัยสำหรับตัวเขาเองและพี่น้องของเขา ตลอดจนเทพเจ้าสำคัญอื่นๆ เช่น ธอร์หรือเฟรยา เป็นต้น

ในส่วนที่สามนั้นเกี่ยวข้องกับการที่โลกิสมรู้ร่วมคิดกับเทพองค์อื่น ๆ จึงทำให้เขาค่อยๆ ตกต่ำลงจนกระทั่งเขาไปถึงแร็กนาร็อค (เทพสนธยา) ในช่วงเหตุการณ์นี้ อาณาจักรทั้งหมดจะถูกทำลายด้วยไฟ ในขณะที่บุคคลสำคัญหลายคนเสียชีวิตในสนามรบ รวมทั้งโอดินเองที่ถูกเฟนริร์ (หมาป่ายักษ์) กลืนกิน ในท้ายที่สุด เหลือผู้รอดชีวิตเพียงสองคน: Baldur (ลูกชายคนโปรดของ Odin) และ Hoenir (สหายเก่า) ทั้งสองออกเดินทางเพื่อสร้างทุกสิ่งที่ถูกทำลายระหว่าง Ragnarök ขึ้นใหม่ และนั่นจึงเป็นการเริ่มต้นโลกใหม่

พระเจ้าแทรกแซง

Twilight of the Gods เป็นหนึ่งในธีมที่สำคัญและสำคัญที่สุดในตำนานนอร์ส เรื่องเล่านี้อธิบายถึงจุดจบของโลกที่เทพและมนุษย์รู้จัก ตลอดจนการล่มสลายของระเบียบจักรวาล

เรื่องราวเริ่มต้นจากเทพเจ้าโอดิน บิดาแห่งเทพเจ้านอร์สทั้งหมด ผู้ซึ่งตัดสินใจเสียสละดวงตาของเขาเพื่อให้ได้มาซึ่งปัญญา หลังจากนั้นเขาและพี่น้อง Vili และ Ve ได้สร้างโลกจากศพของ Ymir ซึ่งเป็นยักษ์ในยุคดึกดำบรรพ์ การสร้างนี้รวมถึง Midgard (โลกมนุษย์), Asgard (ที่อยู่ของเทพเจ้า) และ Jotunheim (ที่อยู่ของยักษ์)

เหล่าทวยเทพใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมาหลายชั่วอายุคนจนกระทั่ง Ragnarok มาถึง ซึ่งเป็นคำทำนายที่ทำนายถึงหายนะของโลก เริ่มต้นด้วย Fimbulwinter ฤดูหนาวที่หนาวจัดและรุนแรงยาวนานถึงสามปีโดยไม่หยุด ในช่วงเวลานี้เกิดสงครามขึ้นระหว่างเผ่ามนุษย์ต่างๆ และในหมู่พวกเขาเอง นอกจากนี้ยังมีการต่อสู้ระหว่างเหล่าทวยเทพและศัตรู: ยักษ์โจตันไฮม์ ในที่สุดช่วงเวลาแห่งโชคชะตาก็มาถึงเมื่อทุกคนมารวมกันในสนามรบที่เรียกว่า Vigrid เพื่อต่อสู้ครั้งสุดท้าย

ระหว่างการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ตัวละครสำคัญหลายคนเสียชีวิต: โอดินถูกเฟนริร์กลืนกิน; ธ อร์ถูกสังหารโดย Jormungand; Freyr ตกลงไปที่ Surt; ไฮม์ดัลล์ถูกโลกิฆ่า เฮลตายด้วยน้ำมือของโอดิน Surt เผาแอสการ์ดเป็นเถ้าถ่าน และเฟนริร์กลืนดวงอาทิตย์ไปพร้อมกับดวงจันทร์ ทำให้เกิดสุริยุปราคาเต็มดวงเหนือมิดการ์ด

หลังจากการต่อสู้เหลือผู้รอดชีวิตเพียงสองคน: Baldr (ลูกชายคนโปรดของ Odin) และ Höðr (น้องชายต่างมารดา) พวกเขาสร้างแอสการ์ดขึ้นใหม่พร้อมกับผู้รอดชีวิตคนอื่นๆ จึงเริ่มระเบียบจักรวาลใหม่ที่เรียกว่า "อัลฟ์เฮม" Twilight of the Gods ไม่เพียงเป็นสัญลักษณ์ของการสิ้นสุดของโลกยุคโบราณเท่านั้น แต่ยังหมายถึงการต่ออายุอย่างต่อเนื่องซึ่งจำเป็นต่อการมีชีวิตอยู่ในแม่น้ำอันยิ่งใหญ่ที่เรียกว่าชีวิต

ครอบคลุมหัวข้อหลัก

Twilight of the Gods เป็นหนึ่งในธีมที่สำคัญและสำคัญที่สุดในตำนานนอร์ส เป็นโศกนาฏกรรมที่อธิบายถึงการสิ้นสุดของโลกและชะตากรรมสุดท้ายของเหล่าทวยเทพตลอดจนการสร้างโลกใหม่ เรื่องนี้พบได้ใน Poetic Edda ซึ่งเป็นต้นฉบับโบราณที่เขียนโดย Snorri Sturluson ซึ่งมีเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับตำนานนอร์ส

ในเรื่องนี้เหล่าทวยเทพเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับยักษ์ใหญ่แห่งความโกลาหล การต่อสู้ครั้งนี้เรียกว่า Ragnarok หรือ "จุดจบของโชคชะตา" ในระหว่างการต่อสู้นี้ เทพเจ้าทั้งหมดจะตายและโลกจะถูกทำลายด้วยไฟและน้ำ หลังจากหายนะครั้งนี้ โลกจะถูกสร้างขึ้นใหม่จากเถ้าถ่านและระเบียบใหม่จะเกิดขึ้นซึ่งผู้รอดชีวิตสองคนจะมีชีวิตอยู่: ลิฟ (ชีวิต) และลิฟธราซีร์ (ความรัก)

เรื่องนี้มีความสำคัญมากสำหรับวัฒนธรรมนอร์ดิกเนื่องจากเป็นสัญลักษณ์ของแนวคิดเรื่องวัฏจักรชั่วนิรันดร์: ทั้งสิ่งดีและไม่ดีต่างมีวัฏจักรตามธรรมชาติของมันเองภายใต้คำสั่งอันศักดิ์สิทธิ์ Twilight of the Gods ไม่เพียงแสดงถึงจุดจบของโลกยุคโบราณเท่านั้น แต่ยังเป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งที่ดีกว่าอีกด้วย ค่อนข้างดีขึ้นจากประสบการณ์ทั้งหมดที่อาศัยอยู่ในช่วงเวลาที่วุ่นวายนี้ แนวคิดนี้เป็นแรงบันดาลใจให้ศิลปินมากมายตลอดประวัติศาสตร์ด้วยผลงานวรรณกรรม ศิลปะ และแม้แต่ดนตรีของพวกเขา